"Ανεξάρτητοι" υποψήφιοι...

Με τις ανακοινώσεις του ΠΑΣΟΚ σε μεγάλο βαθμό συμπληρώθηκε ο χάρτης των υποψηφιοτήτων που  στις εκλογές αυτές έχει μια μοναδική ιδιαιτερότητα. Την υπερπληθώρα  ανεξάρτητων κατά τα λεγόμενα τους υποψήφιων που όμως και κομματική  διαδρομή έχουν κάποιοι από αυτούς και κομματική στήριξη απέκτησαν  στο σύνολο τους. Έτσι ενώ όλοι διακηρύσσουν  την ανεξαρτησία τους, ουδείς αρνείται την στήριξη του από κομματικούς φορείς. Επιπλέον ενώ κάποιοι από αυτούς αναφέρονται στην κοινωνία των πολιτών απαξιώνοντας την κομματική παρέμβαση στην αυτοδιοίκηση σαν προϊόν μιας εποχής που πέρασε, ταυτόχρονα επιδιώκουν την παρέμβαση αυτή προς  στήριξη τους.

Η μεγάλη διαφορά με παρεμφερή φαινόμενα κατά το παρελθόν είναι ο σκοπός πίσω από την υιοθέτηση της ταυτότητας του ανεξάρτητου υποψηφίου. Αυτή τη φορά ο αυτοδιοικητικός και ακομμάτιστος  μανδύας δεν επιλέγεται στην βάση  την  διεύρυνση της εκλογικής βάσης του κάθε υποψηφίου και κόμματος που τον στηρίζει αλλά στοχεύοντας στον μη περιορισμό της.

Η επιλογή αυτή είναι αποκαλυπτική μιας σειράς πραγματικοτήτων για την σφαίρα του πολιτικού:

Ευρωζώνη-Beggar thy Neighbour 2.0

         Κατά την διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης και μετά την σταδιακή εγκατάλειψη του κανόνα του χρυσού από το σύνολο των μεγάλων οικονομικών δυνάμεων της εποχής, η προσπάθεια για ανάκαμψη της οικονομίας στόχευσε στην τόνωση των εξαγωγών. Η μάχη ανταγωνιστικότητας ανάμεσα σε μεμονωμένες χώρες ή και ομάδες χωρών είχε βασικό εργαλείο τις διαρκείς υποτιμήσεις των νομισμάτων και την  ύψωση κάθε τύπου εμποδίων στις εισαγωγές σε βάρος του εμπορίου των γειτονικών χωρών. Οι πολιτικές αυτές που ονομάστηκαν "κλέψε το γείτονα σου" (beggar thy neighbour) αποδείχτηκαν αυτοηττώμενες στο μέτρο που το τελικό τους αποτέλεσμα ήταν η συνολική συρρίκνωση του παγκόσμιου εμπορίου. Μετά την λήξη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ιδρύθηκε με στόχο την εποπτεία του συστήματος σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών που διασφάλιζε ότι πρακτικές επιθετικών υποτιμήσεων θα άνηκαν στο παρελθόν.

        Η ανακοίνωση των ρυθμών ανάπτυξης για το δεύτερο τρίμηνο του 2010 παρουσιάζει την εικόνα μιας Ευρώπης μεγάλων ανισοτήτων που κυρίαρχα εγγράφονται στον άξονα βορρά-νότου.

Η Γερμανία παρουσίασε ρυθμό ανάπτυξης για το 2ο τρίμηνο της τάξης του 9% που κυρίαρχα οφείλεται σε δυο παράγοντες. Την ανάκαμψη του κλάδου των κατασκευών μετά από έναν βαρύ χειμώνα αλλά κυρίαρχα από την αύξηση των εξαγωγών σαν αποτέλεσμα της πτώσης της τιμής του Ευρώ. Η δεύτερη ήταν απότοκο της ευρείας ανησυχίας γύρω από την δημοσιονομική σταθερότητα των χωρών του νότου της Ευρωζώνης (Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία) και κατ΄επέκταση από τις ανησυχίες για την βιωσιμότητα του Ευρώ αποδεικνύοντας ότι η κρίση τότε έδρασε υπερ των Γερμανικών συμφερόντων. Πίσω από το Γερμανικό αυτό "θαύμα" βρίσκονται πολιτικές που ναι μεν διευκολύνουν την οικονομία τους αλλά δημιουργούν πληθώρα προβλημάτων σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης.

How conservatives won the heart of America...

Για την κλασική Μαρξιστική πολιτική οικονομία οι καπιταλιστικά προηγμένες χώρες αποτελούν τον καθρέφτη στον οποίον οι υπόλοιπες μπορούν να δουν το δικό τους μέλλον. Οι εκεί επικρατούσες  σχέσεις παραγωγής απορρέουν από  τον βαθμό εξέλιξης  των παραγωγικών δυνάμεων και ο καπιταλιστικός τους  χαρακτήρας  τεκμαίρεται από τον ρόλο της αστικής τάξης ως ιδιοκτήτη των μέσων παραγωγής.  Ανεξάρτητα από τη αποδοχή ή όχι της παραπάνω θέσης, η συστηματική μελέτη των οικονομικών, πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων σε χώρες πιο προηγμένου και ώριμου καπιταλισμού μπορεί να αποτελέσει τόσο πηγή άντλησης πολύτιμων συμπερασμάτων όσο  και σημείο εύρεσης αναλογιών  για οικονομίες και κοινωνίες που βρίσκονται σε φάση μετάβασης. Βασικό χαρακτηριστικό της πολιτικής ζωής των ΗΠΑ είναι η ευρεία στήριξη που παρέχουν οικονομικά ασθενέστερες κοινωνικές ομάδες στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα. 

Liquid Times...

              Μετά από αρκετό καιρό επιστρέφω στο blogging σε ένα χώρο προσωπικό και πολυθεματικό. Πολιτική, Φιλοσοφία,Οικονομικά, Βιβλίο, Κινηματογράφος, Θέατρο και Μουσική σε μια προσπάθεια να καταγράψω την δική μου περιδίνηση στους μοντέρνους ρευστούς καιρούς. Σε εποχές όπου τμήματα της σφαίρας του  δημόσιου χώρου καθίστανται απροσπέλαστα  για την πλατεία πλειοψηφία της νέας γενιάς η  έκφρασης άποψης εγγράφεται σε μια προσπάθεια επανακατάληψης των στοιχειωδών ορισμάτων του δημόσιου βίου, συνθετικά στοιχεία της ίδιας της ταυτότητας του ατόμου .  Παράλληλα ο προσωπικός αναστοχασμός σε θέματα σύνθετα αλλά και απλά, στην εποχή της αβεβαιότητας και της πλατιάς επισφάλειας αποτελεί για τον καθένα την δική του μικρή συμμετοχή στην  διατάραξη της "κοινής ησυχίας" του τέλους της ιστορίας και των ιδεολογιών.  Η πολύπλευρη κρίση που βιώνουμε, σαν αντικειμενικό γεγονός, ανοίγει ένα παράθυρο στον ιστορικό χρόνο όπου  οι γραμμικότητες των κυρίαρχων ιδεολογιών περιστέλλονται, με αποτέλεσμα όλα  να είναι εφικτά ή έστω για κάποιους όλα να φαντάζουν εφικτά. Το δεύτερο από μόνο του αρκεί για να καθιστά το τελικό αποτέλεσμα των υπό εξέλιξη κοινωνικών διεργασιών αβέβαιο και άρα μαχητό από όσους εμμένουν στο ότι η πρόοδος  δεν αποτελεί  ξεχασμένο ιδεολόγημα του 18ου και 19ου αιώνα αλλά τον μόνο δρόμο για υπερβάσεις υπέρ των πολλών.

  Η θέση του Ζίγκμουντ Μπάουμαν για τους νέους αβέβαιους κόσμους που αναδύονται και καλούμαστε να δράσουμε αποτέλεσε την έμπνευση του τίτλου του ιστολογίου ενώ για την μορφή του κάθε πρόταση είναι κάτι παραπάνω από δεκτή.